Lange, complete zinnen maar…….

Maandag 22 september ging de wekker om 6.45 uur, want om 8 uur stond Francesco weer voor de deur. De lessen zijn nu levendiger en het “huiswerk” staat wat minder onder druk.
En……het lukte vandaag goed om lange, complete zinnen te maken.
Maar……. de illusie, dat ik mij al goed verstaanbaar kan maken, werd wreed verstoord door de onverstoorbare adviseur bij Vodafone. Geen woord engels en ook geen fractie van inspanning om met mij te communiceren.
Uiteindelijk heb ik mijn wifi-tegoed kunnen opwaarderen, zodat ik huiswaarts ging in de verwachting weer internetbereik hebben.
Helaas, thuisgekomen en 20 euro armer nog geen spoor van bereikbaarheid.

Voordat ik richting Biella reed naar Vodafone had ik nog een ander akkefietje. Ik reed met het gebruikelijk kunst-en-vliegwerk de ricetto (het oude dorp met de smalle straatjes) uit en trof midden op de laatste kruising een auto zonder chauffeur. Primair is in Italie natuurlijk “suonare il clacson” de oplossing, maar –hoe lang ik dat ook volhield- er kwam geen beweging. Dus lopend terug naar huis en een kopje koffie op het balkon, want achteruit het dorp uit is echt geen optie.
Na 3 kwartier maar eens bij de huizen rond het kruispunt aangebeld en uiteindelijk kon ik mijn kennis en boosheid botvieren op een Italiaan, die bij de auto bleek te horen. Waarom zijn auto daar stond? Een uur eerder verhinderde een werkauto van de gemeente de doorgang!! Logisch!!!
Mijn plan om naar het meer van Viverone te gaan heeft het niet gehaald. Was pas om16 uur weer thuis en had alleen nog maar behoefte aan een –weliswaar korte- maar beslist Italiaanloze periode.