Viverone: grandeur en vergane glorie
Door: Hanneke Schenkels
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
21 September 2014 | Italië, Magnano
Het weekend van zaterdag 20 en zondag 21 september zit er bijna op. Nu zondagavond en een beetje rozig, begonnen aan de mentale voorbereiding van de nieuwe lesweek.
Maar, de terugblik op dit weekend wil ik jullie niet onthouden, want de wereld zag er zaterdagmorgen heel anders uit dan de dagen ervoor. Gestart met een aarzelend zonnetje, maar voordat ik de koffie bruin had zat ik al op het balkon met mijn lesboek.
Wat een verademing: ik ben beslist niet voor donkere dagen in de wieg gelegd!
Na de lunch te voet naar Astrid, waar we de tuin flink tot de orde hebben geroepen. Heerlijk! s Avonds uit eten bij Ristorante Roma in Torrazza, een buurdorp op een kwartiertje afstand. Het is daar geen kwestie van bestellen maar gewoon van eten wat de pot schaft en dat is een gerecht of 12, dus veel maar vooral erg lekker èn af en toe overslaan mag gelukkig.
Het gebouw is erg oud, evenals de meubelen en alles wat er te zien is, van indrukwekkend servies tot gehaakte kantjes langs de kastplanken en “antieke” handgemaakte gordijnen. Typisch Italiaanse verlichting: vooral veel, want Italianen willen blijkbaar zien wat ze eten.
Vanmorgen al om 9 uur op pad, want mijn overhoorprogramma blijkt veel Gigabites te gebruiken, waardoor mijn Wifi-tegoed moet worden opgewaardeerd. Gelukkig is in Biella het mega winkelcentrum open op zondag maar -daar aangekomen- blijkt het verkoopsysteem van Vodafone daar niet op aangepast.
De boodschap was : “domani dopo due,” wat betekent dat ik morgen na 14 uur opnieuw naar Biella ga.
Online-service bleek al eerder voor prepaid-gebruikers niet weggelegd.
Een groot deel van de zondag zijn we op de maandelijkse antiek- en curiosamarkt in Borgo d’Ale geweest. Kilometers gelopen om alle rijen met kramen te zien en onze ogen uitgekeken. Voor de Casa hebben we een exact passend nachtkastje gescoord en voor mijn hal een ivoren tafeltje: het laatste mooi van lelijkheid.
Halverwege de middag naar het meer van Viverone, een badplaats met een combinatie van ouderwetse grandeur en vergane glorie. Vroeger de luxe verblijfplaats van (top)medewerkers en dito bezoekers van Olivetti, maar enigszins noodlijdend sinds de sluiting van het bedrijf eind jaren negentig.
Tussen al deze indrukken door hebben we het gevarieerde landschap van uitgestrekte kiwivelden, druivenranken, noten- en kastanjebomen, prachtige valleitjes en nog mooiere dorpen doorkruist. A
Nu niet meer rozig maar gewoon slaap, dus a domani
Maar, de terugblik op dit weekend wil ik jullie niet onthouden, want de wereld zag er zaterdagmorgen heel anders uit dan de dagen ervoor. Gestart met een aarzelend zonnetje, maar voordat ik de koffie bruin had zat ik al op het balkon met mijn lesboek.
Wat een verademing: ik ben beslist niet voor donkere dagen in de wieg gelegd!
Na de lunch te voet naar Astrid, waar we de tuin flink tot de orde hebben geroepen. Heerlijk! s Avonds uit eten bij Ristorante Roma in Torrazza, een buurdorp op een kwartiertje afstand. Het is daar geen kwestie van bestellen maar gewoon van eten wat de pot schaft en dat is een gerecht of 12, dus veel maar vooral erg lekker èn af en toe overslaan mag gelukkig.
Het gebouw is erg oud, evenals de meubelen en alles wat er te zien is, van indrukwekkend servies tot gehaakte kantjes langs de kastplanken en “antieke” handgemaakte gordijnen. Typisch Italiaanse verlichting: vooral veel, want Italianen willen blijkbaar zien wat ze eten.
Vanmorgen al om 9 uur op pad, want mijn overhoorprogramma blijkt veel Gigabites te gebruiken, waardoor mijn Wifi-tegoed moet worden opgewaardeerd. Gelukkig is in Biella het mega winkelcentrum open op zondag maar -daar aangekomen- blijkt het verkoopsysteem van Vodafone daar niet op aangepast.
De boodschap was : “domani dopo due,” wat betekent dat ik morgen na 14 uur opnieuw naar Biella ga.
Online-service bleek al eerder voor prepaid-gebruikers niet weggelegd.
Een groot deel van de zondag zijn we op de maandelijkse antiek- en curiosamarkt in Borgo d’Ale geweest. Kilometers gelopen om alle rijen met kramen te zien en onze ogen uitgekeken. Voor de Casa hebben we een exact passend nachtkastje gescoord en voor mijn hal een ivoren tafeltje: het laatste mooi van lelijkheid.
Halverwege de middag naar het meer van Viverone, een badplaats met een combinatie van ouderwetse grandeur en vergane glorie. Vroeger de luxe verblijfplaats van (top)medewerkers en dito bezoekers van Olivetti, maar enigszins noodlijdend sinds de sluiting van het bedrijf eind jaren negentig.
Tussen al deze indrukken door hebben we het gevarieerde landschap van uitgestrekte kiwivelden, druivenranken, noten- en kastanjebomen, prachtige valleitjes en nog mooiere dorpen doorkruist. A
Nu niet meer rozig maar gewoon slaap, dus a domani
-
23 September 2014 - 15:39
Kikki:
Heerlijk weekend! Veel buiten en genieten van natuur en cultuur.
Heel wat lekkerder dan hier aan de aardappelen.
Maar het was hier ook heerlijk weer. Dat lijkt nu een beetje voorbij. De herfst doet langzaam zijn intrede. Met 88 bezoeken aan sportvelden per week wordt het tijd voor warme schoenen :).
Das wel zo lekker langs de lijn.
Ik vrees dat je evenveel huiswerk als Lies hebt terwijl jij vakantie hebt en zij school. Hard werken voor jullie beide dus. -
23 September 2014 - 16:53
Margreet:
Zo te zien heb je het goed naar je zin. Geniet er nog van!! -
23 September 2014 - 16:56
Marijke:
Wij hebben ook een heerlijk weekend achter de rug. Ons jaarlijks samenzijn met de oude studiegroep van Cees. het 5e lustrum oftewel een 40 jarig bestaan! Ja we worden oud.
De bestemming was Nieuw Rotterdam ( Kop van Zuid, Katendrecht) Heel mooi met al die nieuwe architectuur, vooral als een gids je hier doorheen loodst en veel weet te vertellen. Een aanrader voor wie wil zien hoe de wederopbouw van Rotterdam vorm heeft gekregen. En in Katendrecht veel lekkere eettenten + terrassen.
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
